194. Einer, der in der Ehe nicht vorwärts kam, entschuldigte sich vor Gericht damit ›Wat he darvör kunde, dat he nich fort käme, se schöllen em nich hebben im nauen Mahn ( decrescente tunc, im letzden Vierdel) Hochtiedt dohn laten.‹ Selecta jurid. Rostoch. IV, 160 (1747).