d.
Sünte Marten de kummt heran
Mit sine witten Päre,
Se räen woll na dat Naberhus,
Woll na de wackeren Därens,
Woll na de fulen Mägde,
De seten woll achter de Egde.
Fro, Fro, wo lat jo de Titten so witt?
Dat kummt woll van de Leewde, Gast,
Dat kummt woll van de Sorgequast (?)
Grotmoder, gaht na den Fleck,
Snid dumesdicken Speck,
Snid ruum,
Un snid jo nich in 'n Dum,
Snid snell
Un snit jo nich int Fell,
Striekt dar mitn Kamm awer,
Seggt, de leue Katt hett't dahn.
De Katt de is belagen,
De Wärth de is bedragen,
De Speck is är to de Nüsters rutflagen.
(Wiefelstede.)