67. Dat ward all' slichter in de Welt Oll Mutter Schultsch liggt up den Dod Un wünscht in ehre letzte Not Mit den Herrn Paster noch tau reden. Sei hadd up't letzt sihr veles leden Un hadd in ehren letzten Dagen Vel Armaud un vel Elend dragen. De Paster kümmt denn hen tau ehr Un seggt, dat Starben wir woll swer, Sei müßt sick up den Himmel trösten, In'n Himmel wir dat doch am besten. Hir up de Ird, gestünn hei in, Künn't allentwegen beter sin, Un't würd von Dag tau Dagen slimmer. »Drum hoffet auf den Himmel nur, Der Himmel nur gibt uns Gewinn.« »Ja«, seggt de Ollsch, »dat säd ick ümmer, Doch segg'n sei all' jo, Herr Pastur, Dat sall dor ok nich mihr so sin.«