Groß und Klein. De Kukuk un de Kiwitt, De danzden op den Butendiek. Do keem de lütje Spreen Un wull dat Spill anseen. Do neem de Kukuk en groten Steen, Un smeet den lütjen Spreen ant Been. Do schreeg de lütje Spreen: »Oweh, oweh, mien Been, mien Been!« »Lütje Jümfer Spreen! Weerst du buten blęwen, Harst keen Schaden kręgen!« Im innern Holstein lautet der Anfang: De Kukuk un de Kiwitt De danzen beid op enen Saal. – Butendiek, Außendeich, das Vorland der Marsch nach der See zu; Spreen, Staar.