Ton Schluss
1. Vullmacht sin Twęschens
Wat gluddert in Blomhof un lacht achtern Tun?
De Vullmacht sin Twęschens, de Witt un de Brun.
De Vagt un de Schriwer gungn ęben vœrbi,
Weer jüs as en Beertünn mit Hœnken derbi.
Wa lach do de Brune un schüttel de Haar:
Du kriggst mal de Krumme, schast sehn, noch vuntjahr!
Wa lach do de Witte un klapp inne Hann':
Du kriggst mal de Dicke, de Dicke ton Mann! –
Ik kik dœr de Paten un heff mi bedacht:
Wat much ik denn, Schriwer węn – oder de Vagt?