[Wi gungn tosam to Feld, min Hans]
[326]Wi gungn tosam to Feld, min Hans,
Wi gungn tosam to Rau,
Wi seten achtern Disch tosam,
So warn wi old un grau.
Bargop so licht, bargaf so trag,
So menni, menni Jahr –
Un doch, min Hans, noch ębn so leef,
As do in brune Haar.