Anmeigen
Ehr Seißen de hoor se
mit Hamer un Strick;
nu sünd dat gewohr se,
de Rogg de rögt sick.
[331]
Nu seggt de Kalenner:
Dat Wäder blifft got.
Nu binn se rod Bänner
an Seißen un Hot.
Nu vull man, recht vull man
dat Lechel, de Kiep!
Nu ümmer för dull man!
De Rogg is dotrip.
Wen meigt nu am besten,
wen meigt dat best Swad?
De schall ok nich dösten,
de kriggt duwwelt Mat.
Nu wist mi dat, Kinner!
Nu wist mi dat mal:
Wen kümmt as flinkst Binner
toirst dat Swad dal?
Vördrägen vör all se
schall s' nahst ok den Kranz,
un vördanzen schall se –
juch! Sünndag ward danzt!